Stużno

Stużno leży 10 km na południowy – wschód od Opoczna. Sąsiaduje od południa ze Stużnem-Kolonią, od zachodu z Sielcem i Adamowem, od północy z Mroczkowem Dużym a od wschodu z gminami Gielniów i Gowarczów. Miejscowość posiada połączenie z Opocznem komunikacją miejską - linia nr 7. Układ osadniczy wsi w formie przysiółka jest chroniony wpisem do gminnej ewidencji zabytków. Zasadnicza część zabudowy miejscowości ulokowana jest wzdłuż szosy biegnącej od drogi wojewódzkiej nr 728, przez Sielec i Karwice, do Opoczna. Wschodnia część wsi, wzdłuż tej szosy, nosi nazwę Pod Gościńcem, natomiast zachodnia część nazwana jest Pod Sielcem. Na południe od niej, równolegle, prowadzi szosa z Petrykóz do drogi wojewódzkiej nr 728 a ulokowana tu część wsi nosi nazwę U Górnej Drogi. Stużno posiada jeszcze trzy przysiółki położone na północ od głównego zespołu osadniczego. Rowy (dawna nazwa Za Marscotą) znajdują się między Stużnem a Adamowem, między Mroczkowem Dużym a Stużnem leży Borek, wcześniej nazywany Pod Mroczkowskiem, a pomiędzy Borkiem i Stużnem ulokowany jest Ług.

Wieś istniała już w wieku XV nazywana wówczas Stoszno lub Stożno. Należała do rodu Petrykozkich herbu Odrowąż. W wieku XVI Stużno było w rękach rodziny Stużeńskich, w późniejszym okresie jeszcze kilkakrotnie zmieniało właścicieli. W II połowie XVIII wieku wieś była podzielona na dwa oddzielne majątki: w jednym znajdował się folwark, browar i osiem domów, w drugim dwór, browar i pięć domów. W 1895 roku majątek został przejęty przez Towarzystwo Włościańskie i uległ parcelacji dając początek sąsiedniej miejscowości – Stużno Kolonii.

Nieopodal skrzyżowania drogi wojewódzkiej nr 728 z drogą do Petrykóz stoi kaplica Podwyższenia Krzyża Świętego z którą związana jest ciekawostka geograficzno – krajoznawcza: dokładnie na tym skrzyżowaniu zbiegają się granice trzech województw: łódzkiego, mazowieckiego i świętokrzyskiego, dlatego też niektórzy mieszkańcy Stużna, aby dojechać najkrótszą drogą do kaplicy, muszą przejechać przez teren trzech województw, trzy razy przekraczając ich granice, a to wszystko zaledwie w ciągu 1200 metrów. Ponadto we wsi znajdują się jeszcze dwie przydrożne kapliczki z początku XX wieku, w tym jedna wpisana do gminnej ewidencji zabytków. We wsi, na terenie obecnej kolonii, istniał otoczony fosą budynek obronny z przełomu XVI i XVII wieku, który został ostatecznie rozebrany na początku XX wieku. Obecnie niewielkie pozostałości dawnych zabudowań można znaleźć wśród porastającej to miejsce roślinności.

W centrum miejscowości działa nowoczesna świetlica wiejska, a obok niej położone jest niewielkie, ogólnodostępne boisko sportowe. W sąsiedniej wsi Stużno-Kolonia znajduje się gospodarstwo agroturystyczne, które dysponuje czterema miejscami noclegowymi oraz polem namiotowym. [Kontakt: Stużno Kolonia 21, 26-300 Opoczno tel: 789 101 549, 44 754 14 60].

Stużno leży na wzniesieniu Garbu Gielniowskiego, zbudowanego z mułowców i piaskowców dolnojurajskich, na wysokości 240-270 m n.p.m. Jest to najwyżej położona miejscowość w gminie Opoczno. Przez wieś przepływa niewielka struga o nazwie Zatoka, która ma w pobliżu swoje źródła, a uchodzi do Drzewiczki na wysokości Woli Załężnej. W głęboko wciętej dolince Zatoki wznosi się, na prywatnym terenie, wapienny ostaniec zwany „Panią Górą” o wysokości 263,8 m n.p.m. Legenda mówi, że biło na niej kiedyś cudowne źródełko, którego woda przywróciła wzrok pewnej Żydówce. Próbowano uprawiać tu ziemię, ale za każdym razem, kiedy miejscowi rolnicy próbowali się do tego zabrać, ogarniała ich wielka niemoc. Uznano to za znak Boży i od tej pory, po dziś dzień góra pozostaje ugorem.

Niżej mieści się galeria miejscowości Stużno podzielona na odpowiednie kategorie.

• Pejzaż i przyroda

  

• Obiekty sakralne